Auteursarchief: admin

Terug uit Aramba

Daar zijn we weer, terug uit Aramba. In januari was Michel teleurgesteld teruggekeerd uit het dorp, vanwege het gebrek aan betrokkenheid van de bevolking. We hebben veel gebeden of dat mocht veranderen en dat gebed is verhoort! Het dorp bruiste dit keer van betrokkenheid. In deze blog een korte impressie van de belangrijkste gebeurtenissen. In een vervolgblog zullen we op een aantal van deze gebeurtenissen inzoomen.

Sinds het begin van ons werk onder de Aramba-mensen, heeft Michel vooral geïnvesteerd in het leren van de taal, de cultuur en het trainen van de vertalers. Het was daarom heel bijzonder dat hij dit keer met het eigenlijke vertaalwerk kon beginnen! Momenteel ligt er een conceptvertaling van het hele Nieuwe Testament en Michel’s taak is om die conceptvertaling grondig te controleren aan de hand van de grondtaal. Dit heet een exegetische controle, waarbij Michel de rol van exegetisch vertaaladviseur heeft. Maar liefst twintig mensen, verdeeld in twee groepen van tien, waren beschikbaar om gedurende twee weken geduldig antwoord te geven op de talloze vragen van Michel.
Samen hebben zij de brieven 2 en 3 Johannes en de eerste vier hoofdstukken van Markus gecontroleerd.

Terwijl de ene groep bezig was met checken, was de andere groep bezig met onderhoud aan het zendingshuis. Het huis had namelijk ontzettend veel last van vleermuizen én hun ontlasting. Grote delen van de buitenmuur zijn vervangen en het huis is rondom weer voorzien van nieuw vliegengaas om de grootste insecten buiten de deur te houden.
Herkennen jullie één van de harde werkers?

Onze Amerikaanse collega Julia heeft gedurende twee weken een opfriscursus alfabetiseringswerk gegeven, aan maar liefst 35 geïnteresseerden. Het doel was om het alfabetiseringswerk weer een impuls te geven en aan het eind van de cursus hebben de Aramba deelnemers concrete plannen gemaakt over hoe ze de komende maanden volwassenen en/of kinderen gaan leren lezen en schrijven in Aramba. Op de foto zijn de cursisten bezig om van kartonnen dozen letterkaartjes te maken, die ze na de cursus willen gebruiken om weer anderen te leren lezen in het Aramba.

Bij het afscheid kreeg Lois een traditioneel Aramba gras rokje.

Afscheid nemen was moeilijk en we drukten vele mensen de hand. Maar we zijn dankbaar voor het vele werk dat gedaan mocht worden. Ook zijn we bemoedigd door het grote verlangen naar een eigen Bijbel. De Aramba willen een Bijbel in hun eigen taal, omdat ze geloven dat ze God dan meer zullen kennen!
We zouden nog kunnen schrijven over Mormonen, een preekmarathon van 6,5 uur, overleden Papoea-Nieuw-Guineeërs die als blanke in het leven terugkeren, een nieuw vertaalproject, maar dat bewaren we voor een later vervolg…

Hartelijke groet,

Michel & Erna
Hannah, Ruth, Obadja, Josia en Lois

In de startblokken …

Een deel van onze bagage staat al klaar: aanstaande dinsdag hopen we voor drie weken te vertrekken naar Aramba. Deze keer met ons hele gezin, dus er komt een hoop bij kijken.

Niet alleen de normale dingen, zoals kleding en speelgoed, maar ook borden, bestek, waterfilter, eten voor drie weken, allerlei materialen voor alfabetiseringswerk en bijbelvertaalwerk, gereedschap om het vervallen huis op te knappen, zelfs een ijzeren frame om een kleine nieuwe watertank op het dak te monteren, etc. etc. Er gaat een hoop energie zitten in de voorbereiding!

Om nog maar niet te spreken over het bestuderen van de te behandelen bijbelgedeelten. Michel hoopt te samen met allerlei Aramba vertalers te werken aan de vertaling van het Markusevangelie.
Een Amerikaanse collega, Julia, gaat ondertussen aan de slag met alfabetiseringswerk, want het niet kunnen lezen in Aramba blijkt voor veel Aramba mensen een te hoge drempel om Bijbelgedeelten in het Aramba daadwerkelijk te lezen en te gebruiken.

Hannah, Ruth en een vriendinnetje hebben goed meegeholpen (zie boven) met het klaarmaken van zakjes met een schrift, twee potloden, een gum en puntenslijper en een alfabetkaartje (zie onder).

We hopen en bidden om een gezegende tijd bij de Aramba en dat er veel werk verzet mag worden. Bid u mee?

 

Bijbelse poëzie en dansende bijbelvertalers

(video onder aan de nieuwsflits)

De maand mei is altijd een hoogtepunt voor het opleidingscentrum in Ukarumpa. Dat is namelijk de maand waarin we de cursus TTC geven. TTC staat voor Translator’s Training Course, en vormt de basisopleiding voor Papoea-Nieuw-Guineese bijbelvertalers.
Dit jaar verwelkomden we maar liefst 31 vertalers uit 12 verschillende taalgroepen in TTC-1, terwijl de vervolgmodule TTC-2 zich mocht verheugen op 15 vertalers uit 6 verschillende taalgroepen. In TTC-1 gaf ik les in vertaalprincipes en in TTC-2 gaf ik les in bijbelse poëzie. En op dat laatste ga ik in deze nieuwsflits wat dieper in.

Vertalen van Bijbelse poëzie
Zoals u wellicht weet, bestaat de Bijbel voor een groot deel uit proza (verhalende tekst). Maar een belangrijk deel van Gods Woord is opgeschreven als poëzie (dichtkunst). Het bekendste voorbeeld zijn de Psalmen, maar ook daarbuiten treffen we in de Bijbel veelvuldig poëzie aan. Hele boeken zijn in dichtvorm geschreven, zoals Job, Psalmen, Spreuken, Hooglied en Klaagliederen. Maar ook de profetische boeken, zoals Jesaja, Jeremia, Ezechiël en de kleine profeten, bevatten in het Hebreeuws veel poëtische teksten. Het is een kunst apart om die poëtische teksten ook daadwerkelijk als poëzie te vertalen. In veel Bijbelvertalingen gebeurt dat niet. In onze opleiding trainen we de studenten om proza als proza te vertalen en poëzie als poëzie.

Inheemse poëzie
Wat een tekst nu tot poëzie maakt, verschilt per taal en cultuur. Een poëtische eigenschap als rijm komt bijvoorbeeld in Nederlandstalige poëzie heel veel voor, maar ontbreekt grotendeels in het Hebreeuws. Daarom hebben we – na een bespreking van de kenmerken van Hebreeuwse en Engelse poëzie – vooral gekeken naar de kenmerken van poëzie in de talen en culturen van de studenten.
Een belangrijk element van de vertaalopleiding is het trainen van de studenten in het daadwerkelijk gebruik van de vertaalde Bijbelboeken. Het creëren van bijbelse liederen is daar een mooi voorbeeld van. In TTC-2 vertalen de studenten Genesis 1-3 in hun eigen taal, plus Exodus 15. Dat laatste hoofdstuk is het lied van Mozes na Gods overwinning op de Egyptenaars en is in het Hebreeuws geschreven in dichtvorm.
Na het bestuderen en vertalen van Exodus 15 kregen de studenten de opdracht om op dit hoofdstuk uit de Bijbel te reflecteren en er in hun eigen taal een lied over te maken, als een cultureel antwoord op het lezen van dit gedeelte uit Gods Woord. De uitvoering van deze liederen was de moeite van het filmen waard.

Zie hier de video van zingende en dansende bijbelvertalers.

 

 

 

Waarom zou je slapen, als je wakker bent?

[block]Josia heeft dikke pret, midden in de nacht…
Gelukkig weten we ondertussen dat dit tijdelijk is en dat het met ongeveer een week over is, maar vooralsnog zijn we ’s nachts veel op en ook daardoor erg moe overdag.

We mogen terugzien op een goede en voorspoedige reis. Van deur tot deur duurde de reis ongeveer 42 uur. We brachten twee nachten door in het vliegtuig en moesten drie keer overstappen, in Frankfurt, Singapore en Port Moresby. De kinderen zijn erg flink geweest.

Op woensdagmiddag kwamen we thuis en de volgende morgen werd Josia ziek, hij heeft zo’n acht keer overgegeven, over zijn kleren, zijn bed en de bank. En hoewel we eigenlijk al wel genoeg was hadden na zo’n lange reis, waren we ontzettend dankbaar dat dit niet onderweg was gebeurd. Dit is de derde keer dat we precies voor of na de reis zieke kinderen hebben, maar niet onderweg. Hoe bijzonder, weer heeft de Heere ons bewaard voor zieke kinderen in het vliegtuig. Josia is al weer helemaal beter, zoals ook op de foto wel te zien is.

Het is fijn om weer thuis te zijn. We genieten van de zon, de vogels, de bloemen en de hartelijkheid waarmee we hier weer werden onthaald. In Ukarumpa bestaat de geweldige traditie dat er drie dagen lang voor eten wordt gezorgd voor degenen die terugkomen van verlof. Geen overbodige luxe overigens, als je worstelt met een jetlag. Tegelijk doet het ook denken aan de vele mensen die tijdens ons verlof voor ons hebben klaargestaan. Nogmaals hartelijk dank!

We zullen nog wel even bezig zijn met uitrusten, koffers uitpakken en settelen. Maar we mogen weer verder met ons werk op het opleidingscentrum en met het Bijbelvertaalwerk voor de Aramba mensen. Bijzonder, zeker na alles wat er in ons verlof is gebeurd.

Een hartelijke groet vanuit Ukarumpa!

Michel & Erna Pauw
Hannah, Ruth, Obadja, Josia en Lois

Update: goed nieuws

Eind vorige week hebben we de meeste uitslagen van onderzoeken binnen gekregen. Het blijkt dat bij mij 1 van de 4 grote vaten naar de hersenen geblokkeerd is. Waarschijnlijk door een dissectie, een soort scheur aan de binnenkant van het bloedvat, waardoor het is dicht gaan zitten. Daarvandaan is dan waarschijnlijk een stolseltje losgeschoten, wat het infarct hogerop in de hersenen heeft veroorzaakt. De prognose is vrij gunstig, de kans op herhaling is klein. Dat 1 van de 4 vaten dicht zit, is op zich niet erg, omdat de andere drie vaten dat compenseren. Het vat kan in de loop van een half jaar spontaan herstellen, willen jullie hierom bidden?

Het goede nieuws is dat we bericht gekregen hebben dat we ondanks alles wat er is gebeurd, toch terug mogen naar PNG, op de geplande datum van 5 maart. Hier zijn we erg blij mee. God heeft weer geopende deuren gegeven!

Ook zit er schot in het visumproces van Lois en we hopen haar paspoort met visum met ongeveer een week in handen te hebben.

Hartelijk dank voor alle meelevende reacties en kaartjes en voor iedereen die biddend om ons heen heeft gestaan de afgelopen dagen. Het heeft ons enorm goed gedaan!

Een hartelijke groet,

ook namens Michel en de kinderen,

Erna Pauw