Josia heeft dikke pret, midden in de nacht…
Gelukkig weten we ondertussen dat dit tijdelijk is en dat het met ongeveer een week over is, maar vooralsnog zijn we ’s nachts veel op en ook daardoor erg moe overdag.

We mogen terugzien op een goede en voorspoedige reis. Van deur tot deur duurde de reis ongeveer 42 uur. We brachten twee nachten door in het vliegtuig en moesten drie keer overstappen, in Frankfurt, Singapore en Port Moresby. De kinderen zijn erg flink geweest.

Op woensdagmiddag kwamen we thuis en de volgende morgen werd Josia ziek, hij heeft zo’n acht keer overgegeven, over zijn kleren, zijn bed en de bank. En hoewel we eigenlijk al wel genoeg was hadden na zo’n lange reis, waren we ontzettend dankbaar dat dit niet onderweg was gebeurd. Dit is de derde keer dat we precies voor of na de reis zieke kinderen hebben, maar niet onderweg. Hoe bijzonder, weer heeft de Heere ons bewaard voor zieke kinderen in het vliegtuig. Josia is al weer helemaal beter, zoals ook op de foto wel te zien is.

Het is fijn om weer thuis te zijn. We genieten van de zon, de vogels, de bloemen en de hartelijkheid waarmee we hier weer werden onthaald. In Ukarumpa bestaat de geweldige traditie dat er drie dagen lang voor eten wordt gezorgd voor degenen die terugkomen van verlof. Geen overbodige luxe overigens, als je worstelt met een jetlag. Tegelijk doet het ook denken aan de vele mensen die tijdens ons verlof voor ons hebben klaargestaan. Nogmaals hartelijk dank!

We zullen nog wel even bezig zijn met uitrusten, koffers uitpakken en settelen. Maar we mogen weer verder met ons werk op het opleidingscentrum en met het Bijbelvertaalwerk voor de Aramba mensen. Bijzonder, zeker na alles wat er in ons verlof is gebeurd.

Een hartelijke groet vanuit Ukarumpa!

Michel & Erna Pauw
Hannah, Ruth, Obadja, Josia en Lois